POEMA: ROSALÍA DE CASTRO

Este vaise i aquel vaise,
e todos, todos se van. 
 Galicia, sin homes quedas
que te poidan traballar.
Tés, en cambio, orfos e orfas 
 e campos de soledad,
e nais que non teñen fillos
e fillos que non ten pais.
E tés corazóns que sufren
longas ausencias mortás,
viudas de vivos e mortos 
que ninguén consolará.